سنبل

سنبل

سنبل

 سنبل از جمله گیاهان پیازی و جزء تیره ی سوسنیان می باشد.بومی ایران،جلگه عراق ،مدیترانه،ترکمنستان و افریقا است.

سنبل از دیرباز بواسطه ی هفت سین از معروفترین و محبوب ترین گلهای ایرانی بوده است.

تفاوت سنبل ایران بواسطه عطر آن است درتمامی گونه های سنبل ،سنبل پرشین بواسطه عطر خود معروف است

سنبل مانند اکثر گیاهان پیازی نویدبهار را می دهد.سنبل های خود رو در ایران معمولا جوانه های برگی خود رااز اواخر آذرماه شروع می نماید و بستگی به درجه حرارت محیطی گلدهی آنها معمولا از اواخر اسفند،در مناطق سردتر به فروردین و اوایل اردیبهشت ادامه می یابد.

در تولیدتجاری،تولیدکنندگان پیازی گلدهی آن را طوری تنظیم می نمایند که شروع غنچه و شکوفایی گل همزمان با عید نوروز باشد.

تولید گلدانی سنبل در سطح وسیع نیاز به تخصص خاص دارد.چنانچه درجه حرارت و نور محیطی تنظیم نگردد تاخیر گلدهی یا زود به گل نشستن پیاز آسیب جبران ناپذیری برای تولیدکنندکان سنبل  به همراه خواهد داشت.

معمولا تولیدکنندگان پیازهای آماده و فرسه شده را که از خارج واردمی شود دراواخرآبان و اوایل آذر در خاک مناسب معمولا ترکیبی از ماسه وشن به نسبت 3/2 و کمپوست یا برگ پوسیده به نسبت 3/1 کشت می دهند.گاهی نیز به ترکیب فوق مقدار بسیارکم خاک زراعی یا رس اضافه می نمایند.

پیاز

پیاز بایدسالم،قوی و عاری از لکه های قارچی و …. باشد.بستگی به رنگ گل اندازه ی پیاز و رنگ سنبل نیز متفاوت است.در تولید سنبل گلدانی برای ایام نوروز پیاز رامعمولا درون ترکیب فوق کشت می نمایند.معمولا روی سطح جوانه ی انتهایی نیز با همان ترکیب پوشیده می شود.سپس گلدان ها را در محوطه ی آزادخارج از گلخانه قرار می دهندومعمولاروی تمامی آنها را با ماسه تا ارتفاع 3 الی 5 سانتی مترمی پوشانند و سپس آبیاری می نمایند،پس از مدتی  گلدانهای حاوی پیازرا اززیر ماسه ها خارج نموده و به داخل گلخانه های موقت می برند طی این مدت برگ های جانبی اطراف ساقه گل از ماسه خارج شده اند.

انتقال گلدانهای حاوی پیاز بستگی به شرایط آب و هوایی منطقه داشته و تنظیم گلدهی معمولا از زمان انتقال به گلخانه شروع می شود.در صورت لزوم باید هر یک از گلدان ها روزانه پوشش داده شوند تا از گلدهی پیش از موعد جلوگیری شودو چنانچه پیازها آمادگی لازم را ندارند باید از نور مصنوعی در گلخانه استفاده نموده یا درجه ی حرارت را تغییر داد.

در مورد پیاز گل سنبل که به منظور کشت در باغچه یا فضای سبز،پارک و محوطه استفاده می شود،می توان پیاز را اوایل آذرماه درون باغچه ها کشت داد ونیاز به مراقبتهای خاصی ندارد.معمولا پیاز در زمستان جوانه برگی خود را آغاز نموده و در اوایل بهار به گل خواهند نشست.

برای افرادی که مایلند تعداد کمی پیاز را در داخل منزل به گلدهی برسانند می توانند از روش های بدون خاک و کشت در آب نیز استفاده نمود.در این روش پیاز را روی سطح یک بطری دهانه گشاد قرار می دهند.به طریقی که پیاز درون آب قرار نگیرد  و حدود5/0 سانتی متر با  آب سطح درون بطری فاصله داشته باشد.پیاز سنبل ریشه های خود را به درون آب فرستاده و سپس از مدتی جوانه های برگی و در نهایت ساقه گل ظاهر خواهد شد.

معمولا علاقمندان سعی دارند پیاز سنبل را پس از دوره گلدهی برای سال بعد نگهداری نمایند.معمولا در مناطق گرم و خشک نگهداری پیاز برای سال بعد سخت می باشد.پیازهای سنبل وارداتی در سال بعد مرغوبیت گل خود را از دست می دهند و گلهای آن تا حدودی کم پر می شوند.

تولید کنندگان پیاز سنبل در کشور اصلی تولیدکننده معمولا پیاز لازم را از طریق کشت بذر بدست می آورند و این پیازها پس از اتمام دوره گلدهی کیفیت لازم را برای تولید گل درسال بعد ندارند.

چنانچه مایلید پیاز سنبل برای سال بعد حفظ شود بهتراست گلدان حاوی پیاز تا مدتی پس از دوره ی گلدهی آبیاری شود.معمولا تا اوایل اردیبهشت بتدریج با گرم شدن هوا برگها خزان میشوند .در این زمان آبیاری باید متوقف شود.سپس پیاز را با همان گلدان و خاک محتوی پیاز درون انبار خشک و خنک تا پاییز سال آینده نگهداری نماید و اوایل پاییز آن را از خاک خارج نموده و پس از یک دوره ی کوتاه سرمادهی مجددا کشت گردد.