گل نرگس

گل نرگس در لاتین به نام زیر نامیده می شود :

Narcissus

نرگس

در ایران وسیع ترین مرکز رویش نرگس طبیعی استان فارس می باشد از اینرو این گل در ایران به عنوان نرگس شیراز شناخته شده ولی شهرستان بهبهان و کازرون مهمترین مرکز رویشگاه طبیعی نرگس می باشد.

برگهای این گیاه پیازی به صورت صاف یا شیاردار و کشیده می باشند . گل نرگس در رنگهای مختلف سفید ، زرد ، نارنجی و انواع پرپر و کم پر دیده می شوند . گونه های جدید و هیبرید نیز در سالیان اخیر تولید شده اما گونه های بومی ایران بسیار معطر بوده و نرگس شیراز علاوه بر زیبایی به دلیل معطر بودن آن طرفداران زیادی در ایران دارد.

نرگس گیاه پیازی چند ساله بوده و اگر در فصل خواب از پیاز به خوبی مراقبت شود در سالهای بعد به تعداد ساقه های گل آن افزوده می شود . همچنین نگهداری صحیح پیاز در کیفیت و درشتی گلهای سال بعد تاثیر بسزایی دارد. چنانچه مایلید نرگس را در منازل پرورش دهید بهتر است پیازهای مورد نظر خود را از اوایل مهرماه در خاک سبک و ضدعفونی شده کشت نمایید. انتخاب گلدان سفالی برای کشت پیاز نرگس در منازل بسیار مناسب تر است . در هنگام کشت پیاز دقت نمایید پیاز سالم بوده و سپس قرار گرفتن در خاک گلدان ،  حدود 1 الی 2 سانتیمتر روی جوانه انتهایی با خاک پوشیده شود. سپس به مدت 1 الی 2 ماه بستگی به نیاز شما به زمان گلدهی ، گلدان را در فضای خارج از منزل نگهداری نمایید . در طی این مدت خاک باید مرطوب باشد . پس از رویش برگها چنانچه مایلید پیاز نرگس شما زودتر گلدهی را آغاز نماید می توانید آن را به درون منزل در جای پرنور و خنک قرار دهید . درجه حرارت بالا و محیط های کم نور به گیاه آسیب می رساند.

چنانچه مایلید پیازهای نرگس به طور طبیعی به مرحله گلدهی برسند می توان آنها را در مکانهای باز مانند حیاط و تراس منزل قرار دارد یا از ابتدا در باغچه منزل کاشته شوند بستگی به شرایط جوی محیطی گل نرگس به سرما مقاوم بوده و جوانه های پیازی رویش یافته تحمل برف و سرما را دارند.

چنانچه پیازهای نرگس در باغچه و محوطه های فضای سبز کشت می شوند بهتر است در مناطق کناری و در فاصله از گیاهان دیگر کشت شوند تا در فصل گرما بتوان پیاز را به خوبی نگهداری کرد.

آبیاری در فصل گرما به پیازهای درون خاک آسیب می رساند بهتر است پس از خزان برگها و شروع فصل گرما پیاز از خاک خارج و در مکانهای خنک تا زمان کشت مجدد نگهداری شوند.