Opuntia


اپونتیا
این جنس بسیار بزرگ و متراکم و شامل بوته های بزرگ یا کوچک و حتی درختان نسبتا قابل توجه با شاخه های زیاد می باشد.ساقه ها پهن و تکه تکه به هم متصل شده و هرکدام از این قطعات استوانه ای یا کروی و یا راکتی شکل حامل آرئول می باشند که محل قرار گرفتن کرک ها یا  تیغ می باشد که هر دو به طرف انتها متراکم تر میباشند و در بعضی از مواقع به وسیله ی پوسته ی  نازکی پوشیده شده اند.
جام گل اپونتیاها گسترده است و گلبرگ ها به طور متناوب قرار گرفته اند،حتی تخمدان نیز از گلوشید -شیرابه ای ست که هنگام ورود به پوست بدن سوزش ایجاد میکند مانند برخورد شاخه و برگ های بوته ی گزنه که سوزش موقت ایجاد میکند–پوشیده شده اند.گلوشید ها  بسیار دردناک اند.و چنانچه در پوست فرو روند به سختی خارج میشوند.شاید به همین دلیل ایجاد سوزش و درد این جنس، معروف به زبان مادر شوهر شده است.البته این لقب ایرانی نبوده و در بعضی کتابها ی خارجی ابتدا این نامگذاری انجام شده مانند لقب اچینو کاکتوس که در بعضی از نوشته های اصلی غیر فارسی به صندلی مادرزن معروف است.
گونه های اپونتیا تحت اسم عمومی کاکتوس یا کاکتوس انجیری یا انجیر هندی معروفند.خاک های سبک را ترجیح می دهند ولی اپونتیا ها در تمامی خاک ها رشد و نمو میکنند.بهتر است خاک متخلخل و کمی آهکی باشد.بعضی گونه نیز فاقد تیغ و کرک هستند.که اخیرا در ایران برای تغذیه ی دام ها کشت میشوند.
میوه اپونتیا ها کاربرد فراوانی دارد؛تهیه مربا،مارمالاد،شربت و از فراورده های آن می باشد. شربت اپونتیا گونه ی معروف به انجیر هندی بسیار نشاط آور بوده و رنگ آن بسیار درخشان و زیبا ست.کشت اپونتیا برای تهیه ی محصولات جانبی بخصوص استفاده از میوه در بسیاری از کشور ها مرسوم بوده از جمله کشور های نظیر سوریه و تونس .همچنین کاربرد اپونتیا بخصوص گونه های خاص که قادرند درجه حرارت بسیار پایین و زیر صفر را تحمل نمایند در فضای سبز مهم است .اپونتیا به دلیل نیاز به آب کم و داشتن گلهای بسیار زیبا چشم انداز خاص در فضای سبز شهری دارد و فقط باید توجه داشت هنگام کاشت اپونتیا در طراحی فضای سبز شهری در مکانهایی کشت گردد که نزدیک به محل تردد نبوده و کودکان نیز به دلیل تیغ ها به آنها نزدیک نشوند.این گیاه را به صورت دایره هایی با اشکال مختلف میتوان در سطح چمن با خزه و سنگ اشتباه گرفت یا در سطوح شیب دار که نگهداری گیاهان در آنها سخت بوده و آبیاری آنها مشکل است.
گونه هایی از اپونتیا خوراکی بوده و می توان آنها را در سالاد مخلوط نمود یا سرخ شده ی آنها را در فست فود ها استفاده کرد.
میوه ی اپونیا نیز به دلیل خوشمزه بودن درطبیعت وحشی مورد تغذیه ی پرندگان و خزندگان قرار میگیرد.میوه  ی گونه های اپونتیا دارای خاصیت دارویی بوده و از بذر داخل میوه که دیسکی شکل است، در تهیه بعضی از دارو های خاص استفاده می شوند.
کشت اپونیا جهت تولید میوه در کشوری مانند یران در نقاط کم آب و نیمه کویری بسیار مقرون به صرفه بوده و علاوه بر حفاظت از فرسایش خاک و منابع طبیعی منبع اقتصادی بسیار مهمی برای تولید کنندگان می باشد.
 جوشانده بذر اپونتیا مانند دانه ی میوه به جهت تسکین درد های سینه موثر میباشد.در بعضی از کشور ها از کشت متراکم اپونتیا در اطراف مزارع به جای پرچین استفاده میشود.خواص دارویی و غذایی اپونتیا در مقایسه با الوئه ورا بسیار بالا تر بوده ولی در کشور ما رواج چندانی ندارد.
از رنگ میوه اپونتیا می توان به راحتی در آشپزی و تهیه ی شیرینی جات استفاده نموده و میتواند جایگزین بسیار خوبی برای رنگ های خوراکی شیمیایی باشد.
تماس با مدیریت
Cresta Help Chat
Send via WhatsApp